Wzór: Moc Innowacji
Artysta: Stoyan Petrov
Casio: Opowiedz nam o sobie.
Stoyan Petrov: Jestem artystą koncepcyjnym w przemyśle gier komputerowych. Lubię eksperymentować z różnymi stylami I tematami.
Najbardziej inspirują mnie ludzie, których mijam na ulicy. Ta kolorowa mieszanka losów, stylu życia I zachowań pobudza moją wyobraźnię I pozwala mi tworzyć interesujące postacie I sytuacje.
Opowiedz nam nieco o swoim procesie twórczym.
Myślę, ze jestem szczęściarzem mogąc żyć w czasach tak wielu naukowych i technologicznych przełomów. Ciężko nawet wyobrazić sobie jak nasze życie będzie wyglądało za 10 lat ani jakie odkrycie będzie kolejnym osiągnięciem. Ale gdy pracowałem nad tą grafiką, to jedyne oczym myślałem było to, że może każdy z nas może być tym superbohaterem, który zapewni nam lepszą przyszłość. Bo bycie takim superbohaterem nie zawsze musi oznaczać wspinanie się na wieżowce czy strzelanie laserem z oczu. Czasem to oznacza znalezienie leku na ciężką chorobę albo zaprojektowanie pojazdu, który zmniejsza nasz ślad węglowy i zużywa mniej surowców kopalnych, a czasem po prostu chodzi o wynalezienie czegoś tak prozaicznego jak spinacz do papieru. Skrzydła są tym, co z każdego z nas może uczynić superbohatera, a tymi skrzydłami może być właśnie nauka.
Przez tą kampanię Casio stara się rozbudzić w uczniach pasję do nauki, technologii, inżynierii, sztuki i matematyki. Wiedząc, że twoją pracę oglądały będą tysiące młodych ludzi na całym świecie, czy chcesz się z nimi podzielić jakąś szczególną historią, która się z nią wiąże?
Kilka lat temu miałem niezwykłą okazję być członkiem zespołu developerów, których zadaniem było zaprojektowanie 14 gier i interaktywnych instalacji dla muzeum dla dzieci w Bługarii, które obrazowały główne obszary nauki. Moim zadaniem w tym projekcie było zaprojektowanie ich w taki sposób aby najbardziej złożone zagadnienia miały formę zrozumiałą i przystępną dla nawet najmłodszych dzieci. Tematy były naprawdę zróżnicowane od paleontologii, przez agrokulturę aż po kosmos. Musieliśmy blisko współpracować z naukowcami aby nasze pomysły były nie tylko fascynującym doświadczeniem, ale też uczyły. Byłem zadowolony z efektów naszej pracy, ale w pełni zrozumiałem ich skalę, gdy odwiedziłem muzeum rok później. Zobaczyłem kilkadziesiąt dzieciaków nie tylko z pasją grających w nasze gry ale także dyskutujących o nich, w pełni rozumiejących ich przekaz. Wtedy zrozumiałem jak atrakcyjna dla dzieci może być nauka. Wszystko czego potrzeba to właściwy sposób komunikacji. W tym przypadku była to ładna i zabawna gra.